- En God schiep de mens naar zijn beeld; naar Gods beeld schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij hen. (Gen.1:27)
De almachtige God schiep de verborgenheid van man en vrouw, die veruit gaat boven alleen maar het sexuele. De hele mannelijke en vrouwelijke geaardheid zijn een geheimenis.
- En de Here God zeide: Het is niet goed, dat de mens alleen zij. Ik zal hem een hulp maken die bij hem past. (Gen.2:18)
Het huwelijk was door God bedoeld om het belangrijkste probleem van de mens op te lossen: eenzaamheid. Het huwelijk begint met een behoefte aan gezelschap en vervulling.
- Toen zeide de mens: Dit is nu eindelijk been van mijn gebeente en vlees van mijn vlees; deze zal 'mannin' heten, omdat zij uit de man genomen is. (Gen.2:23)
Het huwelijk is bedoeld om geluk te brengen. Er klinkt een geweldige opwinding uit de woorden van Adam: "Eindelijk heb ik iemand die bij me past! iemand die mij kan aanvullen, die mijn eenzaamheid wegneemt, die me zo dierbaar zal wezen als mijn eigen vlees."
- Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en zij zullen tot één vlees zijn. (Gen.2:24)
Dit is de meest beknopte en meest omvattende voorlichting, die over het huwelijk te geven is.
Ieder probleem in het huwelijk komt voort uit de verwaarlozing van één van de aspecten van dit gebod.
Het huwelijk begint met een loslaten van alle andere relaties. Zelfs de nauwste relatie die buiten het huwelijk bestaat: die tussen ouders en kind, moet losgelaten worden.
De Schrift maakt duidelijk dat een volwassene zijn ouders moet blijven eren, bijvoorbeeld zorg voor hen moet dragen als dat nodig is. Maar de Schrift leert niet dat een volwassene gehoorzaamheid aan zijn ouders verschuldigd is. Een volwassene is geen verantwoording aan zijn ouders schuldig.
Er moet een loslaten zijn, want de relatie met de ouders mag niet tussen die van man en vrouw komen.
- Zijn vrouw aanhangen. (Gen.2:24)
Aanhangen, door een sterke band verbonden zijn, vasthouden, suggereert een vastbesloten handeling. Het is niet iets passiefs, maar betekent toewijding met het hele hart.
Dat betekent ook: aan alle andere dingen minder prioriteit geven. Hobbies, interesses, huis, carrière, zaken, talenten, werk in de gemeente, dat alles is minder belangrijk dan het huwelijk. Als men hiertoe niet bereid is, zal men niet de opwindende eenheid van relatie ontwikkelen, die God bedoelde.
Als men handelingen, houdingen, woorden en beslissingen in het huwelijk kritisch wil overwegen dan moet men zich de vragen stellen:
. Brengt dit ons dichter bij elkaar, of drijft dit ons uit elkaar.
. Zal het onze relatie opbouwen of afbreken?
. Brengt dit ons dichter bij elkaar, of drijft dit ons uit elkaar.
. Zal het onze relatie opbouwen of afbreken?
. Zal het een positieve of een negatieve reactie oproepen?
. Drukt het mijn liefde voor en trouw aan mijn partner uit of openbaart het mijn egocentrisch individualisme?
- Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en zij zullen tot één vlees zijn. En zij beiden waren naakt, de mens en zijn vrouw, maar zij schaamden zich voor elkander niet. (Gen.2:24.25)
Er zijn een aantal elementaire vereisten om aan dit gebod te voldoen:
. Het huwelijk moet monogaam zijn. De Here Jezus benadrukt dit in Matth.19:5 door te zegge dat die twee één geworden zijn.
. Het huwelijk is heterosexueel. God heeft één vrouw voor één man gemaakt.
. God heeft geen schaamte bij sexualiteit binnen het huwelijk geschonken. In het goddelijke patroon voor het huwelijk sluit sexuele gemeenschap zowel fysieke kennis als tedere, intieme, persoonlijke kennis in. Eén in lichaam ziel en geest.